مطالعۀ درک معنایی روستاییان از مفهوم امنیت غذایی

هدف کلی این تحقیق کیفی که به روش پدیدارشناسی انجام شد بررسی تعاریف و راهبردهای بهبود امنیت غذایی در میان خانوارهای روستایی است. برای این منظور جامعه موردِمطالعه را خانوارهای روستایی شهرستان دیواندره که ناامنی غذایی زیادی را تجربه کردند، تشکیل دادند. افراد مطلع ازطریقِ روش گلوله برفی شناسایی شدند. داده‌های این تحقیق با روش مصاحبه عمیق و مشاهده مستقیم جمع­آوری شد و در کنار این دو روش از تهیۀ عکس و استفاده از اسناد کتابخانه­ای نیز استفاده شد. داده­ها براساس الگوی کلایزی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. بر پایه نتایج، خانوارهای روستایی درک­ متفاوتی از مفهوم امنیت غذایی داشتند که پس از تلخیص داده‌ها در 21 کد طبقه‌بندی شدند. پس از جمع‌آوری تعاریف و مفاهیم، مقوله راهبردهای حفظ امنیت غذایی توسط خانوارهای روستایی موردِبحث قرار گرفت که درنهایت 29 راهبرد شناسایی شد. بر اساس ماهیت راهبردهای استخراجی چهار خوشه راهبردهای کوتاه‏مدت (شامل 7 کد)، میان‏مدت (شامل 9 کد)، بلندمدت (شامل 11 کد) و عدم واکنش (شامل 2 کد) تشکیل شد.